W dniach 20–21 kwietnia br. wyruszyła z naszej parafii, z ks. proboszczem Jackiem Kuzielem, pielgrzymka autokarowa do Warszawy i Niepokalanowa.
Nasz pierwszy przystanek w Warszawie to Bazylika Św. Krzyża – Zgromadzenia Księży Misjonarzy, którzy są w tym miejscu od 1653 roku. Przed kościołem znajduje się znana figura Chrystusa dźwigającego krzyż, z napisem „Sursum Corda”, z którą nierozerwalnie związane są losy walczącej o wolność Warszawy. Podczas powstania warszawskiego figura upadła na ulicę.
Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski (…) jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus – Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu – mówił o tym miejscu bł. Jan Paweł II. Jedna z najpiękniejszych świątyń stolicy – w ciągu stuleci była świadkiem wielu doniosłych wydarzeń z historii Polski, a w jej murach znajdują się bezcenne pamiątki narodowe. To właśnie w tej świątyni król Jan III Sobieski zawierzył Bogu Ojczyznę przed wyprawą na Wiedeń. Tu też, 3 maja 1792 roku, w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, odbyło się uroczyste posiedzenie Sejmu RP.
W chwilach dla Polaków dramatycznych, modlili się tutaj duchowni, monarchowie, wybitni dowódcy. W kościele złożone są serca Fryderyka Chopina i Władysław Reymonta, umieszczone są także epitafia Bolesława Prusa, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego i gen. Władysława Sikorskiego. W 1707 roku odprawiono tutaj pierwsze „Gorzkie żale”, zaś w niedzielę możemy uczestniczyć we Mszy św. transmitowanej w I programie Polskiego Radia. W bocznej kaplicy znajduje się pięknie wyremontowany Ołtarz Ojczyzny, gdzie – z woli bł. Jana Pawła II – odprawiane są nabożeństwa w intencji Ojczyzny i za tych, którym nie dane było do niej powrócić.
Uczestniczymy w Mszy św. odprawianej przez ks. proboszcza Jacka Kuziela, a po Mszy św. jesteśmy zaproszeni przez gościnnych Księży Misjonarzy na poczęstunek do pomieszczeniach parafialnych.
Spacerkiem przez Krakowskie Przedmieście – nawiedzamy jeszcze akademicki kościół św. Anny, gdzie w Kaplicy Katyńskiej znajduje się krzyż upamiętniający Ofiary katastrofy smoleńskiej i czas narodowej żałoby, i przeniesiony tutaj z Krakowskiego Przedmieścia.
Przez Plac Zamkowy udajemy się do archikatedry św. Jana Chrzciciela. To jedna z najstarszych świątyń Warszawy i ważne miejsce kultury i tradycji narodowej. To w jej murach wygłaszał kazania Ks. Piotr Skarga, tu miały miejsce śluby i koronacje królewskie, oraz pogrzeby wielu wybitnych przedstawicieli naszego Narodu. To tutaj odbyło się zaprzysiężenie Konstytucji 3 Maja. Do dziś odbywają się w niej ważne uroczystości narodowe. W katedrze są pochowani m.in. król Stanisław August Poniatowski, prezydent Gabriel Narutowicz, pianista i kompozytor Ignacy Paderewski, wódz naczelny – gen. Kazimierz Sosnkowski, prymasi Polski – kard. Stanisław Wyszyński i kard. Józef Glemp.
Do najważniejszych zabytków katedry należy cudowny Krucyfiks z naturalnymi włosami, otoczony ogromnym kultem od 400 lat. Krucyfiks został uratowany, gdy podczas Powstania Warszawskiego świątynia została niemal całkowicie zniszczona. Warto nadmienić, że katedrę nawiedzili podczas podróży do Polski papieże Jan Paweł II i Benedykt XVI.
Po krótkiej modlitwie przy grobach Prymasów – kierujemy się przez Plac Teatralny do Grobu Nieznanego Żołnierza, a następnie do autokaru, aby dojechać do Muzeum Powstania Warszawskiego.
Ogromne, multimedialne Muzeum, zostało otwarte w 2004 roku, w 50. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, dzięki staraniom ówczesnego prezydenta Warszawy – śp. Lecha Kaczyńskiego. Zgromadzono tu prawie wszystkie ocalałe pamiątki, zdjęcia, ulotki, plakaty, nawet zrekonstruowany samolot, zrzucający pomoc dla powstańców i zestrzelony przez Niemców. Wstrząsające wrażenie sprawia bijące serce Warszawy: to fragment zachowanego muru, do którego przykładając ucho, można usłyszeń bicie serca. Przechodzimy fragmentem zrekonstruowanych kanałów, którymi powstańcy przemieszczali się w różne części miasta. Powstanie – to bohaterski zryw młodych ludzi, którzy bez wahania szli walczyć za Ojczyznę, narażając swoje życie. Dlatego Muzeum powinno być zwiedzane przez młodzież, która niedługo, pozbawiona lekcji historii w szkole, nie będzie miała w ogóle pojęcia o swoich wspaniałych kolegach, walczących za Ojczyznę, a słowo patriotyzm będzie pojęciem zarezerwowanym dla starszych…
Cieszymy się, że oprowadzają nas młodzi ludzie, którzy z wielkim znawstwem i wyczuwanym patriotyzmem mówią o Powstaniu. Wspaniale zorganizowane Muzeum – zrobiło na nas wielkie i przejmujące wrażenie.
Na nocleg i kolację jedziemy do klasztoru franciszkańskiego w Niepokalanowie. To miejsce, gdzie niepodzielnie króluje Maryja Niepokalana z wiernym synem – męczennikiem św. Maksymilianem Kolbe. W niedzielę uczestniczymy we Mszy św. koncelebrowanej przez ks. Proboszcza w bazylice Najświętszej Maryi Panny Wszechpośredniczki Łask. Po śniadaniu zwiedzamy zespół klasztorny, muzeum oraz najstarszy budynek klasztorny, gdzie w drewnianej kaplicy sanktuarium Ojca Maksymiliana znajdują się jego relikwie oraz pierwsza cela, w której mieszkał od założenia Niepokalanowa w 1927 roku. Zespół klasztorny jest jednym z największych na świecie, mieści się tam też wydawnictwo „Rycerza Niepokalanej”, Radio Niepokalanów, Muzeum Jana Pawła II i zakonna Ochotnicza Straż Pożarna. Ojcowie Franciszkanie zaprosili nas jeszcze na inscenizację Misterium Męki Pańskiej i Panoramę Tysiąclecia – od Chrztu Polski do Jana Pawła II.
Po obiedzie opuszczamy gościnny Niepokalanów, by jeszcze zatrzymać się w Warszawie przy grobie bł. ks. Jerzego Popiełuszki, zamordowanego przez funkcjonariuszy MSW w 1984. Po krótkiej modlitwie w kościele św. Stanisława Kostki i przy grobie ks. Jerzego – zwiedzamy jeszcze muzeum poświęcone życiu i męczeńskiej śmierci Błogosławionego.
Ostatni przystanek naszej pielgrzymki to świątynia Opatrzności Bożej, położona na warszawskim Wilanowie. Decyzja o budowie świątyni – wotum wdzięczności Narodu polskiego, zapadła w dwa dni po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja w 1791 roku, jednak ostateczne rozpoczęcie budowy nastąpiło dopiero w 2004 roku, po wmurowaniu kamienia węgielnego poświęconego przez Ojca Świętego Jana Pawła II. W obecnym czasie świątynia jest zamknięta w stanie surowym. Znajduje się w niej już kaplica, w której odprawiane są nabożeństwa, i Panteon Wielkich Polaków na 300 miejsc pochówkowych, gdzie pochowani są m.in. ks. Jan Twardowski i ks. Zdzisław Peszkowski oraz polegli w katastrofie smoleńskiej: prezydent Ryszard Kaczorowski i ks. Józef Joniec. Wykończona została imponująca kopuła, pokryta miedzianym poszyciem, z zainstalowanym świetlikiem u szczytu, przez który wpada światło z nieba na ołtarz w wnętrzu świątyni.
Wróciliśmy do Krakowa pełni bogatych, patriotycznych wzruszeń.
Ewa Markowska