Zaproszenie do obchodów 400. rocznicy charyzmatu wincentyńskiego w 2017 r.

“Byłem przybyszem, a przyjęliście mnie…”

Globalna inicjatywa Rodziny Wincentyńskiej
dotycząca obchodów w 2017 r.
400. rocznicy charyzmatu wincentyńskiego

W roku 2017 obchodzimy 400. rocznicę narodzin charyzmatu wincentyńskiego. Stało się to w 1617 r. w trakcie wygłaszania kazania w kościele parafialnym w Chatillon, kiedy zaapelował do zgromadzonych, aby wzięli odpowiedzialność za ubogą rodzinę parafianina, który poważnie się rozchorował i której brakowało żywności i współczucia. Dzięki niesamowitej odpowiedzi na to wezwanie do działania rodzina została ocalona, a w jej rezultacie Wincenty doszedł do znaczącego wniosku, że aby miłosierdzie było skuteczne musi być odpowiednio zorganizowane – wydarzenie, które w ostatnich 400 latach odmieniło świat.

Ta opowieść przywołuje także do życia fragment Ewangelii św. Mateusza (25,35), który znajduje się w centrum naszego wincentyńskiego powołania: “byłem przybyszem, a przyjęliście mnie”. Wychodząc i pomagając przybyszom w naszym otoczeniu okazujemy solidarność z wydarzeniem, które miało miejsce w Chatillon  i stanowimy jedno z naszym wincentyńskim powołaniem — naśladujemy w naszej wspólnocie przykład Dobrego Samarytanina.

Kim dzisiaj są przybysze w naszym otoczeniu? Możemy wybierać spośród wielu — uchodźcy uciekający przed prześladowaniem i biedą, pozbawieni domów w swoim kraju w wyniku wojny domowej, migranci szukający nowego życia, bezdomni, zmagający się samotnie z chorobami somatycznymi i psychicznymi, cierpiący dyskryminację być może z powodu swojej wiary czy rasy czy koloru skóry, samotni i narażeni na niebezpieczeństwa zarówno młodzi jak starzy. Globalnie dla członków Rodziny Wincentyńskiej, na obszarze ich działania wielu z tych ludzi i sytuacji jest już blisko znanych. Jednakże, czy możemy zrobić coś więcej? Są są nowe formy ubóstwa do odpowiedzi na które jesteśmy wezwani?

Aby uczcić 400 rocznicę narodzin charyzmatu wincentyńskiego liderzy międzynarodowej Rodziny Wincentyńskiej pragną zaprosić wszystkich członków Rodziny Wincentyńskiej na świecie, aby zastanowili się nad tym jak moglibyśmy lepiej powitać przybyszów w naszych wspólnotach stawiając ten cel w centrum uwagi 400. rocznicy charyzmatu wincentyńskiego.

Rok przyjęcia przybysza będzie trwał od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. Formalnie, zostanie inaugurowany w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, 15 maja 2016 r. przez Księdza Gregory’ego Gay’a, Przełożonego Generalnego Zgromadzenia Misji.

Dla naszej Rodziny Wincentyńskiej to szczególnie ważna data. Wówczas dobiega końca Rok Współpracy, kierując wezwanie do działania i zapraszający nas do odkrycia konkretnych sposobów dotarcia do przybyszów w naszym otoczeniu. Łączy nas również głębiej z Kościołem Powszechnym przeżywającym pod przewodnictwem Papieża Franciszka Jubileuszowy Rok Miłosierdzia.

Począwszy od 15 maja 2016 r. międzynarodowi liderzy Rodziny Wincentyńskiej wezmą na siebie odpowiedzialność za wypracowanie w poszczególnych sowich gałęziach Rodziny wyraźnego procesu konsultacji blisko współpracując z gremiami regionalnymi i krajowymi. Zachęcamy do skupienia się na następujących zagadnieniach:

    Kim są przybysze wokół nas?
    W jaki sposób obecnie im pomagamy?
    Jakie nowe potrzeby pojawiają się?
    Jak moglibyśmy odpowiedzieć na te potrzeby?
    Czy my moglibyśmy być przybyszami, którzy potrzebują przyjęcia?

Te konsultacje i wyłaniające się z nich pomysły pozwolą każdej gałęzi Rodziny Wincentyńskiej przygotować na październik 2016 plan pracy, który zostanie wdrożony w 2017 r. Te plany pracy zostaną następnie przedstawione Komisji Współpracy Rodziny Wincentyńskiej, która na poziomie globalnym będzie koordynować i wspierać te działania poprzez wyprodukowanie materiałów do rozważań i celebracji jak również promując ten rok i podjęte działania na pośrednictwem portalu Rodziny Wincentyńskiej famvin.org  W połowie 2018 r. Komisja przygotuje również zbiorcze sprawozdanie końcowe pod kątem wyników i pożytków tej inicjatywy tak, aby można było ocenić rezultaty naszych działań na poziomie globalnym.

Tam, gdzie Rodzina Wincentyńska jest głęboko zakorzeniona w miejscowych realiach, zapraszamy Rodzinę do współpracy bądź to lokalnie , bądź regionalnie, krajowo czy międzynarodowo. Jak to zauważył sam Wincenty a Paulo, najskuteczniejsi i najlepsi jesteśmy wówczas, gdy pracujemy wspólnie.

Przyjęcie przybyszów do naszego otoczenia powinno być również postrzegane jako zaproszenie dla każdego, kto podziela (lub chciałby się nimi zainteresować) nasze wincentyńskie wartości, misję i duchowość. Osoby, którym obecnie służymy, jeżeli zaprosimy ich do tego, są tak samo zdolni do przyjęcia przybyszów jak my jesteśmy. To nie zależy od siły czy bogactwa albo hierarchii. To okazja dla każdego, aby stać się częścią naszej rodziny i dzielić się naszymi obchodami na przestrzeni całego roku.

Ks. Alexis Cerquera Trujillo przedstawia nam logo, którego jest autorem, na obchody 400. rocznicy charyzmatu wincentyńskiego.

Opis i wyjaśnienie logo:

Bazą projektu jest okrąg… (tak jak świat, historia, życie, itd.), który składa się różnego kształtu linii, które odzwierciedlają promienie w różnych kolorach (zielonym, czerwonym, niebieskim)..

Te linie czy promienie symbolizują zgromadzenia, grupy, stowarzyszenia utworzone w oparciu o charyzmat wincentyński. Symbolizują również społeczeństwo z jego niedoskonałościami, radościami, nadziejami i zmaganiami…

Sam okrąg łączy ze sobą dwie gwiazdy, które odnoszą się do dwóch „teologicznych miejsc”, w których św. Wincenty a Paulo dostrzegł ślady Boga w swoim życiu, i które jego słowami stały się najważniejszymi wydarzeniami: Folleville oraz Châtillon (dawniej Châtillon les Dombes).

Gwiazdy. Ich umiejscowienie odpowiada położeniu obu miejscowości na mapie Francji. Łączy je przecinający okrąg promień świetlny, który symbolizuje Zmartwychwstanie i Zesłanie Ducha Świętego.

Krzyż przypomina nam, że zawsze jest znakiem nowego Ducha, który mieszka w nas i zaprasza nas, abyśmy w naszym świecie żyli jako Rodzina Wincentyńska. To dlatego wizerunek Wincentego jest umieszczony na przecięciu krzyża.

Więcej na: www.famvin.org