Tym razem w niedzielę 11 lutego świętowana była doroczna uroczystość odpustowa ku czci Najśw. Maryi panny z Lourdes. Jako pierwsza przez ks. Andrzeja Telusa była celebrowana Msza św. w intencji Ojczyzny o godz. 6.30 – w ramach „Jubileuszowej Nowenny” przed setną rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę i w odpowiedzi na apel ks. abpa Marka Jędraszewskiego.
Główna uroczystość odpustowa rozpoczęła się procesją do ołtarza o godz. 12.30. Mszy św. przewodniczył ks. kardynał Stanisław Dziwisz; Mszę św. koncelebrowali wraz z nim: ks. proboszcz Jacek Kuziel, ks. dziekan Józef Caputa i 9 księży-gości. W czasie Eucharystii śpiewał nasz Chór Mariański, stawili się ministranci i Krucjata Maryjna (z racji ferii szkolnych – w bardzo okrojonym zestawie), w miarę licznie stawili się czciciele Matki Bożej z Lourdes; we Mszy św. wzięli także udział wolontariusze i podopieczni HTPC Polska – czyli organizatora wyjazdów osób niepełnosprawnych do Lourdes.
Drodzy Bracia i Siostry!
[…] Pośród wielu ważnych wydarzeń, jakie wpisały się w dzieje Kościoła ostatnich wieków, jest również wydarzenie z Lourdes. Dokładnie 160 lat temu, 11 lutego 1858 roku, prostej i ubogiej, czternastoletniej dziewczynce, Bernadecie Soubirous, w pirenejskiej wiosce Lourdes ukazała się Najświętsza Maryja Panna. Nazwała się „Niepokalanym Poczęciem”, nawiązując do ogłoszonego cztery lata wcześniej dogmatu wiary katolickiej o tym nadzwyczajnym przywileju Matki Chrystusa. W tym dniu Niepokalana za pośrednictwem Bernadety zwróciła się do całej ludzkości, zachęcając wszystkich do modlitwy i pokuty. Jest to podstawowe, ewangeliczne przesłanie, które skierowane jest również do każdej i każdego z nas.
Wydarzenie z Lourdes nie przeszło bez echa. […] Prawda o wydarzeniu z Lourdes dotarła również w drugiej połowie XIX wieku na nasze ziemie. Tą prawdą zaczął żyć lud Boży Kościoła krakowskiego. Trwałym symbolem tego zbiorowego duchowego doświadczenia stał się wzniesiony przez Księży Misjonarzy kościół pod koniec XIX wieku, w którym dziś sprawujemy odpustową Mszę świętą, dziękując za tę świątynię. Wokół tej świątyni skupia się życie żywotnej parafii, również pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, którą erygował arcybiskup Stefan Sapieha dziewięćdziesiąt pięć lat temu, 1 stycznia 1923 roku. Za pięć lat wasza wspólnota będzie więc obchodziła pierwsze stulecie swego istnienia. Jest za co dziękować Bogu. Dziękujemy dziś Panu za budowniczych kościoła, za pracujących w nim przez całe lata duszpasterzy – Księży Misjonarzy, a wśród nich gorliwego proboszcza, a następnie biskupa Albina Małysiaka, który przez czterdzieści lat wiernie wspomagał pasterską posługę najpierw kardynała Karola Wojtyły, następnie kardynała Franciszka Macharskiego, a także moją posługę. Dziękujemy Bogu za kolejne pokolenia parafian, którzy w tej wspólnocie dawali świadectwo chrześcijańskiego życia i nadal to świadectwo składają. Dziękujemy za niezliczoną rzeszę młodych ludzi z różnych stron Polski, którzy w okresie swoich krakowskich studiów mieszkali na terenie parafii i tu utrzymywali żywą więź z Jezusem Chrystusem i Jego Kościołem. Polecamy Bożemu miłosierdziu wszystkich, którzy w tej maryjnej parafii tworzyli wspólnotę i którzy już odeszli do wieczności.
Dla wielu chrześcijan na całym świecie Lourdes kojarzy się z nadzwyczajnymi uzdrowieniami, jakich wielu chorych doświadczyło w tym wybranym przez Maryję miejscu. Nieprzypadkowo zresztą pobożność ludu chrześcijańskiego obdarzyło Ją tytułem Uzdrowienia Chorych. Obok wielu autentycznych fizycznych uzdrowień, zarejestrowanych w pirenejskim Sanktuarium, jeszcze większa liczba chorych i kalekich ludzi doznaje w Lourdes wewnętrznego uzdrowienia. Znoszą dalej ciężar choroby czy kalectwa, ale doświadczają pokoju duszy i łącząc swoje cierpienia z cierpieniem Chrystusa, ofiarują je za zbawienie świata.
Ojciec Święty Jan Paweł II nawiedził Lourdes dwa razy. Pierwszy raz w połowie sierpnia 1983 roku, w 125. objawień Matki Bożej w tym miejscu oraz w 50. rocznicę kanonizacji św. Bernadety. Drugi raz w 2004 roku, również w połowie sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia Maryi, w 150. rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi. Wtedy to Jan Paweł II, sam poważnie chory, modlił się z chorymi i za chorych. Była to jego ostatnia, sto czwarta apostolska podróż poza granice Italii. Siedem miesięcy później odszedł do wieczności. […]
13 maja 1992 roku, w jedenastą rocznicę zamachu na Placu św. Piotra, Jan Paweł II ustanowił Światowy Dzień Chorego, obchodzony co roku 11 lutego, a więc związany bezpośrednio z liturgicznym wspomnieniem Matki Bożej z Lourdes. W orędziu na dzisiejszy XXVI Światowy Dzień Chorego, Papież Franciszek pisze: „Maryi, Matce czułości, pragniemy powierzyć wszystkich chorych na ciele i duchu, aby umacniała ich nadzieję. Prośmy Ją także, aby nam pomagała być otwartymi na chorych braci. Kościół wie, że potrzebuje specjalnej łaski, aby mógł sprostać swojej posłudze ewangelicznej w zakresie opieki nad chorymi. Toteż zjednoczmy się wszyscy w modlitwie do Matki Pana, błagając usilnie, aby każdy członek Kościoła przeżywał z miłością powołanie do służby życiu i zdrowiu. Niech Dziewica Maryja […] pomaga osobom chorym przeżywać swoje cierpienie w jedności z Panem Jezusem i niech wspiera tych, którzy się nimi opiekują” (n.1).
Siostry i bracia, w duchowej jedności z Ojcem Świętym i wszystkimi modlącymi się dziś za chorych na całym świecie, polecajmy Bogu naszych bliskich chorych, cierpiących i osoby w podeszłym wieku. Prośmy o wrażliwość serca dla nas samych, w naszych rodzinach i środowiskach, aby nikt oczekujący od nas pomocy nie zawiódł się i nie pozostał sam ze swym cierpieniem. Powierzajmy Bogu powołanie i pracę lekarzy, pielęgniarek i całej służby zdrowia. Prośmy za tych, którzy cierpią duchowo, czują się zagubieni, którzy szukają sensu życia i motywów nadziei, aby znaleźli w nas oparcie i pomoc. Powierzmy dziś wszystkie nasze sprawy, nasze trudy, cierpienia i nadzieje Matce Chrystusa, będącej Uzdrowieniem Chorych. Prośmy o wstawiennictwo w naszych potrzebach wszystkich Świętych, a szczególnie przyjaciela ubogich i chorych – świętego Wincentego a Paulo, świętą Bernadetę Soubirous oraz świętego Jana Pawła II. […]
Największy napływ wiernych dał się zauważyć na Mszy św. w intencji chorych o godz. 15.00, połączonej z udzieleniem chorym sakramentu namaszczenia, której przewodniczył ks. Bogdan Markowski. Sakrament namaszczenia przyjęło prawie 260 osób (a dokładniej: tyle zgłosiło swoje dane – bo niektórzy chorzy nie zgłosili się do zakrystii, by podać swoje dane dla zapisania w Księdze Chorych!). Mszę św. zakończyło wystawienie Najśw. Sakramentu i modlitwa w intencji chorych za przyczyną Naszej Pani z Lourdes. A po zakończeniu Mszy św. od Pań ze Stowarzyszenia Miłosierdzia każdy chory mógł otrzymać wodę ze źródła w Lourdes (przygotowaną przez s. Beatę).
(XYZ)