Galeria

Wakacje służby liturgicznej w Bęsi i Bysławku 2019

Posted By: zbyszek 1677 Views

(Magiczny Kraków – link)
Projekt: „Uwolnić z więzów samotności i starości”
„Zadanie publiczne jest finansowane ze środków Miasta Krakowa”

Budżet obywatelski Miasta Krakowa

– celem zadania:

jest kompleksowe wsparcie osób starszych i samotnych zamieszkałych na terenie Dzielnicy V Krowodrza Miasta Krakowa oraz uwrażliwianie dzieci, młodzieży i studentów na sytuację seniorów w ich środowiskach oraz zachęcanie do zaangażowania się w niesieniu pomocy ludziom starszym i samotnym

– grupa beneficjentów:
osoby starsze i samotne zamieszkałe na terenie Dzielnicy V Krowodrza; wolontariusze, którzy uczą się wrażliwości na samotność i starość

– okres trwania:
01.01.2025 – 31.12.2025

– projekt jest finansowany z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa

– kontakt:
mail: projektapaulo@gmail.com;
tel. 787 619 320

– Znasz starszą, samotną osobę potrzebującą pomocy?
Zgłoś ją przez formularz

Czytania na wtorek, 8 lipca 2025

Wtorek XIV tydzień zwykły(Rdz 32,23-33.33b)Jakub wstał w nocy i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również na drugi brzeg to, co posiadał. Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. A wreszcie rzekł: „Puść mnie, bo już wschodzi zorza!” Jakub odpowiedział: „Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz!” Wtedy tamten go zapytał: „Jakie masz imię?” On zaś rzekł: „Jakub”. Powiedział: „Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś”. Potem Jakub rzekł: „Powiedz mi, proszę, jakie jest twe imię?” Ale on odpowiedział: „Czemu pytasz mnie o imię?” I pobłogosławił go na owym miejscu. Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: „Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie”. Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę, został bowiem porażony w staw biodrowy, w to właśnie ścięgno.(Ps 17 (16), 1bcd. 2-3. 6-7. 8 i 15)REFREN: W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę,usłysz moje wołanie,wysłuchaj modlitwymoich warg nieobłudnych.Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie,Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą,i doświadczał ogniem,nieprawości we mnie nie znajdziesz.Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz;nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje,Zbawco tych, co się chronią przed wrogiempod Twoją prawicę.Strzeż mnie jak źrenicy oka,ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,ze snu powstając nasycę się Twym widokiem.Aklamacja (Mt 4,23)Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.(Mt 9,32-38)Przyprowadzono do Jezusa niemowę opętanego. Po wyrzuceniu [czytaj dalej...]

Rozważanie na wtorek, 8 lipca 2025

Zadaniem autorytetów Narodu Wybranego było rozeznawanie zgodności nauczania z Prawem Przymierza. Wierność Przymierzu powinna być w Narodzie Wybranym podstawą duchowego bezpieczeństwa i relacji z Bogiem, który wyprowadził Naród z niewoli egipskiej. Nad tą wiernością powinni czuwać uczeni w Prawie, faryzeusze i wszyscy, którzy pełnili władzę. Opinia faryzeuszów, że Jezus naucza i działa w mocy Belzebuba jest próbą pozbawienia Jezusa autorytetu wobec otaczających Go tłumów. Mówiąc tak faryzeusze przeszkodzili jednak sami sobie w uznaniu Jezusa za Mesjasza. Jezus patrzy na sytuację Ludu Wybranego, czyli swoich rodaków i opisuje ją w negatywnych barwach. Są jak trzoda bez pasterza, jak porzucone owce. Jezus dostrzega jak bardzo ci ludzie pozbawieni są duchowej opieki ze strony tych, którzy mając klucze do interpretacji Prawa zaniedbują swoje obowiązki, a jednocześnie próbują wykorzystywać swoją pozycję społeczną do oczerniania Jezusa. Słowo Jezusa jest jednak owocne mimo wszelkich przeciwności. Tym Słowem uwalnia On opętanych i przywraca zdrowie chorym. Udręczeni i porzuceni ludzie odkrywają w Jezusie proroka i pasterza Izraela, bo są pełni wiary i gotowi na spotkanie z Bogiem. Znaki i nauczanie Jezusa przygotowuje duchowy przełom w Narodzie Wybranym, który nazwany został przez Niego żniwami. Żniwa są konsekwencją dokonanego odpowiednio wcześniej zasiewu – było nim głoszenie Słowa i uzdrowienia. Słowo czerpie z mocy samego Boga i nigdy nie jest bezowocne, choć czasem przynosi plon dopiero po czasie. Jezus wzywa do modlitwy do Ojca w niebie, który jest Panem żniwa, aby przygotował odpowiednią liczbę żniwiarzy, by to co wyrosło na polach Królestwa Bożego nie przepadło i mogło zostać zebrane w odpowiednim momencie. Tymi żniwiarzami współpracującymi z Jezusem okażą się Apostołowie, których wybierze on w następnej scenie opisanej w Ewangelii. W gronie Apostołów jako żniwiarzy możemy dostrzec misję całego Kościoła, którego zadaniem będzie współdziałać z Jezusem na każdym etapie historii w głoszeniu Słowa o Królestwie Bożym i w zbieraniu w jedno tych, [czytaj dalej...]