Z życia parafii 209

Czytania na piątek, 4 grudnia 2020

Piątek I tygodnia adwentu(Iz 29,17-24)To mówi Pan Bóg: „Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: "Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.(Iz 29,17-24)To mówi Pan Bóg: „Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: "Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.(Iz 29,17-24)To mówi Pan Bóg: „Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: "Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.(Iz 29,17-24)To mówi Pan Bóg: „Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: "Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.(Ps 27,1,4,13-14)REFREN: Pan moim światłem i zbawieniem moimPan moim światłem i zbawieniem moim,kogo miałbym się lękać?Pan obrońcą mego życia,przed kim miałbym czuć trwogę?O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,żebym mógł zawsze przebywać w Jego domuprzez wszystkie dni życia,Abym kosztował słodyczy Pana,stale się radował Jego świątynią.Wierzę, że będę oglądał dobra Panaw krainie żyjących.Oczekuj Pana, bądź mężny,nabierz odwagi i oczekuj Pana.(Ps 27,1,4,13-14)REFREN: Pan moim światłem i zbawieniem moimPan moim światłem i zbawieniem moim,kogo miałbym się lękać?Pan obrońcą mego życia,przed kim miałbym czuć trwogę?O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,żebym mógł zawsze przebywać w Jego domuprzez wszystkie dni życia,Abym kosztował słodyczy Pana,stale się radował Jego świątynią.Wierzę, że będę oglądał dobra Panaw krainie żyjących.Oczekuj Pana, bądź mężny,nabierz odwagi i oczekuj Pana.(Ps 27,1,4,13-14)REFREN: Pan moim światłem i zbawieniem moimPan moim światłem i zbawieniem moim,kogo miałbym się lękać?Pan obrońcą mego życia,przed kim miałbym czuć trwogę?O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,żebym mógł zawsze przebywać w Jego domuprzez wszystkie dni życia,Abym kosztował słodyczy Pana,stale się radował Jego świątynią.Wierzę, że będę oglądał dobra Panaw krainie żyjących.Oczekuj Pana, bądź mężny,nabierz odwagi i oczekuj Pana.(Ps 27,1,4,13-14)REFREN: Pan moim światłem i zbawieniem moimPan moim światłem i zbawieniem moim,kogo miałbym się lękać?Pan obrońcą mego życia,przed kim miałbym czuć trwogę?O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,żebym mógł zawsze przebywać w Jego domuprzez wszystkie dni życia,Abym kosztował słodyczy Pana,stale się radował Jego świątynią.Wierzę, że będę oglądał dobra Panaw krainie żyjących.Oczekuj Pana, bądź mężny,nabierz odwagi i oczekuj Pana.AklamacjaOto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.AklamacjaOto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.AklamacjaOto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.AklamacjaOto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.(Mt 9,27-31)Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: „Ulituj się nad nami, Synu Dawida”. Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: „Wierzycie, że mogę to uczynić”? Oni odpowiedzieli Mu: „Tak, Panie”. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: „Według wiary waszej niech się wam stanie”. I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: „Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie”. Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.(Mt 9,27-31)Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: „Ulituj się nad nami, Synu Dawida”. Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: „Wierzycie, że mogę to uczynić”? Oni odpowiedzieli Mu: „Tak, Panie”. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: „Według wiary waszej niech się wam stanie”. I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: „Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie”. Oni… [czytaj dalej...]

Rozważanie na piątek, 4 grudnia 2020

Wcale nie trzeba być niewidomym, żeby nie widzieć tego, co jest. Gdy się boimy, widzimy tylko nasz strach. Gdy obsesyjnie czegoś pragniemy, widzimy tylko to, czego nie mamy. Otwarcie oczu to wyzwolenie. Nie dodaje niczego, raczej zabiera, uwalnia nas od zmyślonej konieczności wpatrywania się w nasze urojenia. Świat jest przed nami i Bóg jest w tym świecie. O. Wojciech Czwichocki, "Oremus" grudzień 2008, s. 26 [czytaj dalej...]