Galeria – Rzymskokatolicka Parafia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie

Galeria

13 września 202225 września 2022

Nawiedzenie Ikony Świętej Rodziny

Posted By: zbyszek 447 Views

Galeria

6 sierpnia 2022

Nowi ministranci, krucjatki i lektorzy 2021/2022

Posted By: zbyszek 699 Views

Galeria

31 stycznia 202231 lipca 2022

Kanoniczne objęcie parafii przez ks. Pawła Dobroszka

Posted By: zbyszek 743 Views

Galeria

31 stycznia 202231 lipca 2022

Pożegnanie ks. Jacka Kuziela

Posted By: zbyszek 670 Views

Galeria

15 czerwca 2021

Prymicje

Posted By: zbyszek 2207 Views

Galeria

15 czerwca 2021

Boże Ciało 2021

Posted By: zbyszek 1854 Views

Galeria

13 marca 2021

Odpust 2021

Posted By: zbyszek 1863 Views

Galeria

2 grudnia 2020

Bierzmowanie 2020

Posted By: zbyszek 1947 Views

Galeria

4 listopada 20204 listopada 2020

Odpust Wincentyński 2020

Posted By: zbyszek 1475 Views

Galeria

16 października 2020

Wakacje Parafialne 2020

Posted By: zbyszek 1021 Views

Projekt: „Kultura szansą dla więźniów samotności i starości”

„Zadanie publiczne jest finansowane ze środków Miasta Krakowa”

Budżet obywatelski Miasta Krakowa

– celem zadania:

jest kompleksowe wsparcie osób starszych i samotnych zamieszkałych na terenie Dzielnicy V Krowodrza Miasta Krakowa oraz uwrażliwianie dzieci, młodzieży i studentów na sytuację seniorów w ich środowiskach oraz zachęcanie do zaangażowania się w niesieniu pomocy ludziom starszym i samotnym

– grupa beneficjentów:
osoby starsze i samotne zamieszkałe na terenie Dzielnicy V Krowodrza; wolontariusze, którzy uczą się wrażliwości na samotność i starość

– okres trwania:
01.01.2022 – 31.12.2022

– projekt jest finansowany z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa

– kontakt:
mail: projektapaulo@gmail.com;
tel. 787 619 320

– Znasz starszą, samotną osobę potrzebującą pomocy?
Zgłoś ją przez formularz

Czytania na środę, 8 lutego 2023

Środa V tygodnia okresu zwykłego(Rdz 2, 4b-9. 15-17)Gdy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo, nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła – bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię, bo nie było człowieka, który by uprawiał ziemię, a nurt wody wypływał z ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby. Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. A zasadziwszy ogród w Edenie na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła. Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A tak przykazał Pan Bóg człowiekowi: "Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać do woli, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz".(Ps 104 (103), 1-2a. 27-28. 29b-30)REFREN: Chwal i błogosław, duszo moja, PanaBłogosław, duszo moja, Pana,Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!Odziany w majestat i piękno,światłem okryty jak płaszczem.Wszystko czeka na Ciebie,byś dał im pokarm we właściwym czasie.Gdy im dajesz, zbierają,gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem.Kiedy odbierasz im oddech, marniejąi w proch się obracają.Stwarzasz je, napełniając swym Duchem,i odnawiasz oblicze ziemi.Aklamacja (J 17, 17ba)Słowo Twoje, Panie, jest prawdą, uświęć nas w prawdzie.(Mk 7, 14-23)Jezus przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: "Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!" Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do… [czytaj dalej...]

Rozważanie na środę, 8 lutego 2023

Często usprawiedliwiamy swoje grzechy trudną sytuacją czy wpływem otoczenia. Ewangelia stawia nas dzisiaj w prawdzie, przypominając słowa Jezusa, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może uczynić go nieczystym, jeśli nie znajdzie odzewu w jego wnętrzu. Niełatwo przyznać, że zło, które czynię, jest moją własną winą. Jest to jednak paradoksalnie jedyny sposób, by naprawdę doświadczyć ojcowskiej dobroci Boga i spotkać się z Jego przebaczającą miłością, która uszczęśliwia o wiele bardziej niż dobre mniemanie o sobie.Mira Majdan, "Oremus" luty 2009, s. 48 [czytaj dalej...]