Gazetka Parafialna – Strona 2 – Rzymskokatolicka Parafia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie

Gazetka Parafialna

22 marca 2024

Z życia parafii nr 261

Posted By: zbyszek 332 Views

Gazetka Parafialna

22 marca 2024

Z życia parafii nr 260

Posted By: zbyszek 303 Views

Gazetka Parafialna

23 grudnia 2023

Z życia parafii nr 259

Posted By: zbyszek 667 Views

Gazetka Parafialna

23 grudnia 2023

Z życia parafii nr 258

Posted By: zbyszek 335 Views

Gazetka Parafialna

30 października 2023

Z życia parafii nr 257

Posted By: zbyszek 416 Views

Gazetka Parafialna

30 października 2023

Z życia parafii nr 255-256

Posted By: zbyszek 317 Views

Gazetka Parafialna

15 sierpnia 2023

Z życia parafii nr 254

Posted By: zbyszek 365 Views

Gazetka Parafialna

15 sierpnia 2023

Z życia parafii nr 253

Posted By: zbyszek 383 Views

Gazetka Parafialna

23 maja 2023

Z życia parafii nr 252

Posted By: zbyszek 410 Views

Gazetka Parafialna

23 maja 2023

Z życia parafii nr 251

Posted By: zbyszek 331 Views

(Magiczny Kraków – link)
Projekt: „Uwolnić z więzów samotności i starości”
„Zadanie publiczne jest finansowane ze środków Miasta Krakowa”

Budżet obywatelski Miasta Krakowa

– celem zadania:

jest kompleksowe wsparcie osób starszych i samotnych zamieszkałych na terenie Dzielnicy V Krowodrza Miasta Krakowa oraz uwrażliwianie dzieci, młodzieży i studentów na sytuację seniorów w ich środowiskach oraz zachęcanie do zaangażowania się w niesieniu pomocy ludziom starszym i samotnym

– grupa beneficjentów:
osoby starsze i samotne zamieszkałe na terenie Dzielnicy V Krowodrza; wolontariusze, którzy uczą się wrażliwości na samotność i starość

– okres trwania:
01.01.2025 – 31.12.2025

– projekt jest finansowany z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa

– kontakt:
mail: projektapaulo@gmail.com;
tel. 787 619 320

– Znasz starszą, samotną osobę potrzebującą pomocy?
Zgłoś ją przez formularz

Czytania na piątek, 21 marca 2025

Piątek II Tygodnia Wielkiego PostuRdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28Izrael miłował Józefa bardziej niż wszystkich innych swych synów, jako urodzonego w podeszłych jego latach. Sprawił mu też długą szatę z rękawami. Bracia Józefa, widząc, że ojciec kocha go bardziej niż ich wszystkich, tak go znienawidzili, że nie mogli zdobyć się na to, aby przyjaźnie z nim rozmawiać. Kiedy bracia Józefa poszli paść trzody do Sychem, Izrael rzekł do niego: "Czyż twoi bracia nie pasą trzody w Sychem? Chcę cię posłać do nich". Józef udał się więc za swymi braćmi i znalazł ich w Dotain. Oni ujrzeli go z daleka i zanim się do nich przybliżył, postanowili podstępnie go zgładzić, mówiąc między sobą: "Oto tam nadchodzi ten, który miewa sny! Teraz zabijmy go i wrzućmy do którejkolwiek studni, a potem powiemy: Dziki zwierz go pożarł. Zobaczymy, co będzie z jego snów!" Gdy to usłyszał Ruben, postanowił ocalić go z ich rąk; rzekł więc: "Nie zabijajmy go!" I mówił Ruben do nich: "Nie doprowadzajcie do rozlewu krwi. Wrzućcie go do studni, która jest tu na pustkowiu, ale nie podnoście na niego ręki" – po to, by wybawić go z ich rąk, a potem zwrócić go ojcu. Gdy Józef przybył do swych braci, oni zdarli z niego odzienie – długą szatę z rękawami, którą miał na sobie. I pochwyciwszy go, wrzucili do studni: studnia ta była pusta, bez wody.Kiedy potem zasiedli do posiłku, podniósłszy oczy, ujrzeli z dala idących z Gileadu kupców izmaelskich, których wielbłądy niosły wonne korzenie, żywicę i olejki pachnące; ciągnęli oni, wioząc to do Egiptu. Wtedy Juda rzekł do swych braci: "Cóż nam przyjdzie z tego, gdy zabijemy naszego brata i nie ujawnimy naszej zbrodni? Chodźcie, sprzedamy go Izmaelitom! Nie podnośmy ręki na niego, wszak jest on naszym bratem!" I usłuchali go bracia. I gdy kupcy madianiccy mijali ich, bracia, wyciągnąwszy [czytaj dalej...]

Rozważanie na piątek, 21 marca 2025

Trudno odpowiedzieć inaczej na pytanie wobec tak zarysowanej sytuacji. Ale przecież to nie o nas, prawda? Przecież myśmy niczego nie zagrabili, niczego nie ukradli, nikogo nie zabili i w ogóle, w zasadzie grzechu nie mamy. A jak kto nagrzeszył, to niech się nawraca… Nie zapomnę sytuacji, w której niegdyś przemawiałem do sporego grona księży, mówiąc mocno o pewnych naszych przywarach. Pewna siostra zakonna spytała miejscowego proboszcza czy nie za mocne były te słowa o. Michała? Na co ten odpowiedział – ależ nie, dobrze IM powiedział (a ja głupi jego uznałem za drugiego adresata tych słów, zaraz po samym sobie). Jak wstrząsające musiało być dla słuchaczy Jezusa pojęcie, że to jednak o nich i do nich. Szkoda, że nie włożyli tyle energii w refleksję nad samymi sobą, ile w obmyślanie zemsty na Jezusie. Wszak „obiecał” im, że zabierze im coś, do czego już zdążyli przywyknąć – błogie przekonanie o własnej doskonałości i w konsekwencji o nagrodzie wiecznego królowania. Dlaczego im zabierze? No właśnie tego jakby nie usłyszeli… Nie owocujecie panowie! Wasze życie wiary niczego nie rodzi, co oznacza, że nie wiecie po co je prowadzicie… Łaska wiary nie tylko została wam dana, ale również zadana. No i dobrze im powiedział… Im się należało… A nam??? o. Michał Nowak OFM Conv [czytaj dalej...]