Wyróżnione – Strona 2 – Rzymskokatolicka Parafia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie

Galeria Wyróżnione

13 czerwca 2024

Bierzmowanie 2024

Posted By: zbyszek 695 Views

Galeria Wyróżnione

1 czerwca 20241 czerwca 2024

Uroczystość Bożego Ciała 2024

Posted By: zbyszek 856 Views

Galeria Wyróżnione

24 kwietnia 2024

Forum Liderów DA i Niedziela z Misją

Posted By: zbyszek 486 Views

Galeria Wyróżnione

13 kwietnia 2024

Wielki Tydzień 2024

Posted By: zbyszek 640 Views

Galeria Wyróżnione

9 marca 2024

Pogrzeb ks. Jacka Piątka CM

Posted By: zbyszek 1840 Views

Galeria Wyróżnione

3 marca 20243 marca 2024

Odpust Parafialny 2024

Posted By: zbyszek 793 Views

Galeria Wyróżnione

29 lutego 2024

Przyjęcie do grona Służby Liturgicznej

Posted By: zbyszek 921 Views

Galeria Wyróżnione

20 lutego 202420 lutego 2024

Wigilia dla osób samotnych 2023

Posted By: zbyszek 550 Views

Galeria Wyróżnione

11 stycznia 202411 stycznia 2024

Odpust św. Wincentego a Paulo 2023

Posted By: zbyszek 693 Views

Galeria Wyróżnione

8 września 20238 września 2023

(Magiczny Kraków – link)
Projekt: „Uwolnić z więzów samotności i starości”
„Zadanie publiczne jest finansowane ze środków Miasta Krakowa”

Budżet obywatelski Miasta Krakowa

– celem zadania:

jest kompleksowe wsparcie osób starszych i samotnych zamieszkałych na terenie Dzielnicy V Krowodrza Miasta Krakowa oraz uwrażliwianie dzieci, młodzieży i studentów na sytuację seniorów w ich środowiskach oraz zachęcanie do zaangażowania się w niesieniu pomocy ludziom starszym i samotnym

– grupa beneficjentów:
osoby starsze i samotne zamieszkałe na terenie Dzielnicy V Krowodrza; wolontariusze, którzy uczą się wrażliwości na samotność i starość

– okres trwania:
01.01.2025 – 31.12.2025

– projekt jest finansowany z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa

– kontakt:
mail: projektapaulo@gmail.com;
tel. 787 619 320

– Znasz starszą, samotną osobę potrzebującą pomocy?
Zgłoś ją przez formularz

Czytania na środę, 19 listopada 2025
Środa XXXIII tydzień zwykły(2 Mch 7,1.20-31)Siedmiu braci zostało schwytanych razem z matką. Bito ich biczami i rzemieniami, gdyż król Antioch chciał ich zmusić, aby skosztowali wieprzowiny zakazanej przez Prawo. Przede wszystkim zaś godna podziwu i trwałej pamięci była matka. Przyglądała się ona w ciągu jednego dnia śmierci siedmiu synów i zniosła to mężnie. Nadzieję bowiem pokładała w Panu. Pełna szlachetnych myśli, zagrzewając swoje kobiece usposobienie męską odwagą, każdego z nich upominała w ojczystym języku. Mówiła do nich: „Nie wiem, w jaki sposób znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam. Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka i wynalazł początek wszechrzeczy, w swojej litości ponownie odda wam tchnienie i życie, dlatego że wy gardzicie nimi teraz dla Jego praw”. Antioch był przekonany, że nim gardzono, i dopatrywał się obelgi w tych słowach. Ponieważ zaś najmłodszy był jeszcze przy życiu, nie tylko dał mu ustną obietnicę, ale nawet pod przysięgą zapewnił go, że jeżeli odwróci się od ojczystych praw, uczyni go bogatym i szczęśliwym, a nawet zamianuje go przyjacielem i powierzy mu ważne zadania. Kiedy zaś młodzieniec nie zwracał na to żadnej uwagi, król przywołał matkę i namawiał ją, aby chłopcu udzieliła zbawiennej rady. Po długich namowach zgodziła się nakłonić syna. Kiedy jednak nachyliła się nad nim, wtedy wyśmiewając okrutnego tyrana, tak powiedziała w języku ojczystym: „Synu, zlituj się nade mną. W łonie nosiłam cię przez dziewięć miesięcy, karmiłam cię mlekiem przez trzy lata, wyżywiłam cię i wychowałam aż do tych lat. Proszę cię, synu, spojrzyj na niebo i na ziemię, a mając na oku wszystko, co jest na nich, zwróć uwagę na to, że z niczego stworzył je Bóg i że ród ludzki powstał w ten sam sposób. Nie obawiaj się tego oprawcy, ale bądź godny braci swoich i [czytaj dalej...]
Rozważanie na środę, 19 listopada 2025
Jaki jest prawdziwy problem trzeciego sługi? Otóż trzeci sługa jest pewien, że świetnie poznał swojego Pana, choć tak naprawdę, nie poznał go w ogóle. Pod wpływem, na pewno wielu czynników bolesnych, wymagających, raniących, stworzył sobie obraz Boga (bo przecież to o Bogu jest mowa), który jest mieszaniną prawdy i kłamstwa; właściwego, a zarazem kompletnie zafałszowanego widzenia i rozumienia. Bardzo często w człowieku tworzą się i bardzo solidnie zakorzeniają, tzw. półprawdy, które są w części prawdą, ale cała reszta jest w nich kłamstwem. Jednak, ponieważ część prawdy w nich jest, bardzo łatwo przyjmujemy te przekonania jako całą prawdę. Jak widzi, jak rozumie ostatni sługa swojego Pana? „Panie, oto twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś”. On przede wszystkim boi się Boga. Nie chodzi o dar bojaźni Bożej. Tutaj mowa jest o lęku, wręcz zatrwożeniu. Bóg jawi mu się jako surowy, groźny, wymagający, karzący, twardy, nielitościwy… Do tego oskarża Boga, że bierze, czego nie położył, i żnie, czego nie posiał. Dobrze, ale jeżeli to jest półprawda, to co jest prawdą, a co fałszem? Rzeczywiście Bóg jest surowy, groźny, karzący, nielitościwy, niesprawiedliwy…? Rzeczywiście taki jest? Jest taki Ten, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale go za nas wszystkich wydał? I to nie po to, żeby nas potępił, ale po to, żebyśmy byli zbawieni? Jest surowy, sadystyczny, groźny ten Ojciec, który czeka na swojego synka, a kiedy ten wraca utaplany grzechem, biegnie mu naprzeciw i bierze go w ramiona? Taki jest ten Bóg, Ojciec, którego Jezus uczy nas nazywać Abba, czyli Tatusiu, Tatulku…? Nie! To jest kłamstwo! To jest wyznanie wiary, które od zawsze promuje zły duch, który chce za wszelką cenę zniechęcić nas do Boga. To nie jest prawda!!! Prawdziwe objawienie oblicza Boga to Jego [czytaj dalej...]