W czwartek
28 listopada 2013 roku (po podaniu wiadomości o zaplanowanej na koniec kwietnia 2014 roku kanonizacji Jana Pawła II) – ks. proboszcz Jacek Kuziel zwrócił się z prośbą do ks. kardynała Stanisława Dziwisza o podarowanie parafii
relikwii bł. Jana Pawła II, wkrótce świętego:
Eminencjo, Księże Kardynale!
W imieniu parafii NMP z Lourdes w Krakowie zwracam się z uprzejmą prośbą o dar relikwii bł. Jana Pawła II, który wkrótce zostanie ogłoszony świętym.
Parafia nasza od samego początku, a szczególnie od czasu, kiedy proboszczem parafii był Ks. Albin Małysiak CM, późniejszy biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, otacza szczególną troską przedstawicieli inteligencji i świata nauki, a także licznie zamieszkałych na terenie naszej parafii studentów. Prężnie działające Duszpasterstwo Akademickie „Na Miasteczku” do dzisiaj kultywuje tradycje wspólnych spotkań z ludźmi wyjątkowymi, którzy pokazują młodzieży, jak można pięknie żyć.
Bez wątpienia do tej grupy osób należał i należy Ojciec Święty Jan Paweł II, do 1978 roku arcybiskup metropolita krakowski. Absolwenci różnych uczelni, którzy działali w DA „Na Miasteczku” wspominają do dzisiejszego dnia atmosferę spotkań, w których bardzo często brał udział Ksiądz Kardynał Karol Wojtyła. Atmosferę tych spotkań doskonale pamięta Wasza Eminencja, będąc wówczas osobistym sekretarzem Kardynała Wojtyły.
Naszą duszpasterską troską otaczamy obecnych studentów, którzy licznie nawiedzają naszą świątynię, myślimy też o następnych pokoleniach młodych ludzi, którzy w Krakowie będą zdobywać akademicką wiedzę, mieszkać na terenie naszej parafii i korzystać z opieki duchowej tutejszych duszpasterzy. Pragniemy razem z nimi i w gronie naszych parafian pomnażać to dziedzictwo, które pozostawił Polsce Jan Paweł II, który wkrótce zostanie ogłoszony świętym.
Kiedy rozmawiam z parafianami – bardzo często pojawia się prośba o możliwość oddawania czci w naszej świątyni bł. Janowi Pawłowi II w znaku jego relikwii. Nasi parafianie do dziś wspominają wizyty zapowiedziane i niezapowiedziane Księdza Kardynała Karola Wojtyły w naszej świątyni (zwłaszcza długą wizytację biskupią z grudnia 1969 roku) i bardzo pragną modlić się do Boga za pośrednictwem Jana Pawła II, wkrótce świętego, przy jego relikwiach.
W poniedziałek 18 sierpnia 2014 roku, w pałacu arcybiskupów krakowskich przy ul. Franciszkańskiej 3 – ks. proboszcz Jacek Kuziel, w towarzystwie państwa Ewy i Adama Markowskich oraz Heleny Błaut (przedstawicieli Rady Parafialnej), z rąk ks. kardynała Stanisława Dziwisza odebrał przeznaczone dla naszej parafii relikwie św. Jana Pawła II. Relikwie wkrótce zostały umieszczone w przygotowanym dla nich miejscu w ołtarzu św. Antoniego Padewskiego. Obok ołtarza został też umieszczony obraz przedstawiający św. Jana Pawła II, autorstwa Teresy Śliwki-Moskal i Piotra Moskala (w miejsce obrazu Pana Jezusa Miłosiernego, który znalazł nowe miejsce obok ołtarza Najśw. Serca Jezusowego).
Warto przypomnieć, że jako biskup, arcybiskup-metropolita, a potem kardynał – Karol Wojtyła odwiedził naszą parafię aż 60 razy! Taka wizyta odbyła się również w styczniu 1975 roku, o czym przypomina umieszczone obok zdjęcie: kardynał Karol Wojtyła przewodniczy Mszy Świętej w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej. Nasza parafia jest jedyną w archidiecezji krakowskiej, która dostąpiła takiego zaszczytu. Zaś otrzymane relikwie św. Jana Pawła II, Papieża-Polaka mają być dla nas wezwaniem do gorliwszego poznawania Jego nauczania.
Przypomnijmy, czym są relikwie? Po świętych pozostały różne przedmioty, a przede wszystkim ich groby i ciała. Od samych początków chrześcijaństwa Kościół miał w wielkim poszanowaniu takie pamiątki, nazywając je relikwiami (od łac. reliquiae = szczątki, pozostałości). Dziś terminem tym określa się cząstki kości czy inne fragmenty ciała świętych Pańskich lub przedmioty, które miały styczność z Chrystusem Panem (np. Całun Turyński) albo świętymi.
Pochodzący z ok. 156 roku po Chrystusie List Kościoła w Smyrnie o śmierci św. Polikarpa (dodajmy: ucznia św. Jana Ewangelisty) – podaje trzy powody przechowywania i uczczenia kości świętego biskupa męczennika: mają one uświęcać miejsce, w którym spoczywają; mają pobudzać do czci jego osoby; mają zachęcać wiernych do życia na jego wzór, włącznie z męczeństwem, gdy zajdzie taka potrzeba. Takie są i dzisiaj powody dla których przechowuje się relikwie Chrystusa Pana i świętych, i oddaje im cześć.
Sobór Trydencki w 1563 roku orzekł, że relikwiom należy się cześć, bo przynosi to pożytek wiernym, a w uzasadnieniu podał, że ciała świętych były świątyniami Ducha Świętego, które dostąpią uwielbienia w czasie zmartwychwstania umarłych; święci podczas swego ziemskiego życia żyli w ścisłej jedności z Chrystusem i łączność ta trwa po przekroczeniu bramy śmierci, a Bóg przez ich wstawiennictwo dokonuje niejednego cudu, najczęściej w miejscu, gdzie przechowywane są relikwie (taki cud jest zawsze znakiem miłości i miłosierdzia samego Boga). Czcząc relikwie – nie oddajemy więc czci cząstce materii, ale osobie, z którą relikwia jest związana.
