28 sierpnia 2010 – Rzymskokatolicka Parafia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie

28 sierpnia 2010

22. niedziela zwykła – 29.08.2010

1. Kończy się czas wakacji i urlopów, witamy więc serdecznie w naszej świątyni wszystkich powracających z letniego wypoczynku. 2. Po przerwie wakacyjnej – od

(Magiczny Kraków – link)
Projekt: „Uwolnić z więzów samotności i starości”
„Zadanie publiczne jest finansowane ze środków Miasta Krakowa”

Budżet obywatelski Miasta Krakowa

– celem zadania:

jest kompleksowe wsparcie osób starszych i samotnych zamieszkałych na terenie Dzielnicy V Krowodrza Miasta Krakowa oraz uwrażliwianie dzieci, młodzieży i studentów na sytuację seniorów w ich środowiskach oraz zachęcanie do zaangażowania się w niesieniu pomocy ludziom starszym i samotnym

– grupa beneficjentów:
osoby starsze i samotne zamieszkałe na terenie Dzielnicy V Krowodrza; wolontariusze, którzy uczą się wrażliwości na samotność i starość

– okres trwania:
25.01.2024 – 31.12.2024

– projekt jest finansowany z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa

– kontakt:
mail: projektapaulo@gmail.com;
tel. 787 619 320

– Znasz starszą, samotną osobę potrzebującą pomocy?
Zgłoś ją przez formularz

Czytania na piątek, 17 stycznia 2025

Piątek I tygodnia okresu zwykłego(Hbr 4, 1-5. 11)Bracia: Lękajmy się, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do Bożego odpoczynku, aby ktoś z was nie mniemał, iż jest jej pozbawiony. Albowiem i my otrzymaliśmy dobrą nowinę, tak jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli. Wchodzimy istotnie do odpoczynku my, którzy uwierzyliśmy, jak to Pan powiedział: "Toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku", aczkolwiek dzieła były dokonane od stworzenia świata. Powiedział bowiem Bóg na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: "I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich". I znowu tamże: "Nie wejdą do mego odpoczynku". Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie poszedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa.(Ps 78 (77), 3 i 4bc. 6-7. 8)REFREN: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmyTo, co usłyszeliśmy i poznaliśmy,i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,opowiemy przyszłemu pokoleniu,chwałę Pana i Jego potęgę.O tym ma wiedzieć przyszłe pokolenie,synowie, którzy się narodzą,że mają pokładać nadzieję w Bogui nie zapominać dzieł Bożych,lecz strzec Jego poleceń.A niech nie będą jak ich ojcowiepokoleniem opornych buntowników,pokoleniem, którego serce jest niestałe,a duch nie dochowuje wierności Bogu.Aklamacja (Łk 7, 16)Wielki prorok powstał między nami i Bóg nawiedził lud swój.(Mk 2, 1-12)Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano, że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: "Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy". A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: "Czemu On tak mówi? [czytaj dalej...]

Rozważanie na piątek, 17 stycznia 2025

Komentarze do Ewangelii z książki "Klucz do Ewangelii św. Marka" Wydawnictwo MDo Jezusa przynoszą człowieka, który jest sparaliżowany. Niesie go czterech uczniów i kładą go przed Jezusem. A Jezus patrzy na niego i mówi: Synu, twoje grzechy są ci odpuszczone. Nieraz myślę, jaka była reakcja tych, którzy go przynieśli – przecież nie po to przyszli. Przyszli z tym paralitykiem, żeby Jezus postawił go na nogi. Oni wiedzą, że On potrafi to zrobić, bo jednego już uzdrowił, więc tego też uzdrowi.A Jezus mówi: Synu, twoje grzechy są ci odpuszczone. Zapewne interpretuje jego problem zupełnie inaczej niż on sam. Wydawało się chłopu, że jego największym problemem jest to, że nie może chodzić, a Jezus mu mówi: „To, że nie możesz chodzić to jest pikuś w zestawieniu z tym, że jesteś w grzechu. I Ja mam ci do zaoferowania coś znacznie ważniejszego niż to, że będziesz mógł biegać”.Pytanie, czy on to zrozumie, czy ci, którzy go przynieśli, zrozumieją i czy się poddadzą rozeznaniu, jakie Jezus ma co do tego człowieka. Bo to, jak Jezus widzi człowieka, który został do Niego przyniesiony, to jest rozeznanie. Koniec końców postawił go na nogi, ale po to, żeby mu pokazać: wydarzyło ci się coś znacznie ważniejszego, został ci odpuszczony twój grzech, jesteś pojednany z Bogiem.Kardynał Grzegorz RyśTutaj kupisz książkę: "Klucz do Ewangelii św. Marka" [czytaj dalej...]