9 marca 2021

Z życia parafii nr 226

(Magiczny Kraków – link)
Projekt: „Uwolnić z więzów samotności i starości”
„Zadanie publiczne jest finansowane ze środków Miasta Krakowa”

Budżet obywatelski Miasta Krakowa

– celem zadania:

jest kompleksowe wsparcie osób starszych i samotnych zamieszkałych na terenie Dzielnicy V Krowodrza Miasta Krakowa oraz uwrażliwianie dzieci, młodzieży i studentów na sytuację seniorów w ich środowiskach oraz zachęcanie do zaangażowania się w niesieniu pomocy ludziom starszym i samotnym

– grupa beneficjentów:
osoby starsze i samotne zamieszkałe na terenie Dzielnicy V Krowodrza; wolontariusze, którzy uczą się wrażliwości na samotność i starość

– okres trwania:
01.01.2025 – 31.12.2025

– projekt jest finansowany z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa

– kontakt:
mail: projektapaulo@gmail.com;
tel. 787 619 320

– Znasz starszą, samotną osobę potrzebującą pomocy?
Zgłoś ją przez formularz

Czytania na piątek, 18 kwietnia 2025

Wielki Piątek(Iz 52,13-53,12)Oto się powiedzie mojemu Słudze, wybije się, wywyższy i wyrośnie bardzo. Jak wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego była niepodobna do ludzi - tak mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta, bo ujrzą coś, czego im nigdy nie opowiadano, i pojmą coś niesłychanego. Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli? na kimże się ramię Pańskie objawiło? On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło [czytaj dalej...]

Rozważanie na piątek, 18 kwietnia 2025

Odkąd jestem księdzem, mam takie marzenie, żeby podczas adoracji „przy Grobie Pańskim” wziąć na kolana dzisiejszą Ewangelię i ją po prostu w medytacyjnej ciszy przeczytać… Nigdy mi się jeszcze nie udało… Kilkakrotne próby zakończyły się… zaśnięciem nad księgą. Po całym dniu w konfesjonale, przygotowaniach i samej liturgii… Niczym uczniowie w Ogrójcu – jednej godziny nie zdołałem czuwać. „Mocny w gębie”, „gotów dla Jezusa na wszystko” – może nie powinienem wychodzić poza to jedno pytanie Jezusa – śpisz i odpoczywasz? Jednej godziny nie miałeś dla mnie? Kiedy On tak bardzo nie chce być sam… Kiedy On potrzebuje ucznia, człowieka, przyjaciela… Ty spokojnie śpisz? W tym roku znów spróbuję z Nim pobyć… Nie tracę nadziei, że przyjdzie taki Wielki Piątek, kiedy już nie zasnę… A z Wami chcę się dziś podzielić modlitwą św. Karola de Foucauld: O, Serce Jezusa, spraw, błagam Cię, bym nigdy nie usłyszał tego zarzutu, jaki uczyniłeś swoim Apostołom, a na który, niestety, tak często zasługiwałem. Spraw, bym czuwał z Tobą tak często i tak długo, jak mi tylko na to pozwolisz. Spraw, bym nie uronił żadnej z tych błogosławionych chwil twarzą w twarz z Tobą! Spraw, by mi się nigdy nie przydarzyło (nie mam nawet odwagi tego powiedzieć, tak to jest ohydne) przedłożyć snu nad Twoje towarzystwo, żebym nigdy nie wolał spać niż trwać u Twoich stóp, patrzeć na Ciebie i mówić Ci, że Cię kocham...! Racz mi wyświadczyć łaskę częstego i długiego czuwania u Twoich stóp... Oby moje noce były takie jak Najświętszej Dziewicy i św. Józefa: długim sam na sam z Tobą, czasem adoracji, kontemplacji i wewnętrznych oświeceń. o. Michał Nowak OFM Conv [czytaj dalej...]